ดอกเบญจมาศ

เบญจมาศ เป็นไม้ดอกที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมากทั่วโลกไม่ว่าจะปลูกเพื่อตัดดอกหรือปลูกเลี้ยงเป็นไม้กระถางเพื่อใช้เป็นไม้ประดับสวน ซึ่งต้องถือว่าเบญจมาศเป็นไม้เศรษฐกิจอีกอย่างหนึ่ง เนื่องจากมีการซื้อขายมากเป็นอันดับสองของโลกรองจากกุหลาบ   

เบญจมาศเป็นไม้ดอกที่ปลูกง่าย มีหลายพันธุ์ และมีหลายสี

                นอกจากนี้ เบญจมาศ ยังเป็นไม้มงคลของประเทศจีน และเป็นดอกไม้ที่นิยมนำมาใช้ประดับในงานพิธีต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นงานบวช งานแต่ง งานขึ้นบ้านใหม่ ไม่เว้นแม้กระทั่งงานศพ หรือทุกๆ งานตามแต่ความต้องการ เพราะเนื่องจากเบญจมาศมีมากมายหลายพันธุ์ หลายรูปแบบ และมีหลายสี แม้แต่ดอกเก๊กฮวยก็เป็นหนึ่งในดอกไม้ตระกูลเบญจมาศเช่นกัน 

ด้วยความที่เบญจมาศมีหลายลักษณะและมีหลากหลายสีสันมันจึงเป็นที่นิยมในการนำมาตกแต่งประดับในงานพิธีต่างๆ เพื่อช่วยเพิ่มความงดงามให้กับงานต่างๆ เหล่านั้น

วิธีการปลูกเบญจมาศ

ให้เตรียมแปลงขนาดกว้าง 1 เมตร ยาวตามพื้นที่ประมาณ 2-3 เมตร จะเหมาะสม โดยทำเป็นกระบะไม้ยกสูงจากพื้นดินประมาณ 50 เซนติเมตร เพื่อให้อากาศถ่ายเทได้สะดวก แล้วผสมดินสำหรับชำราก ใช้ทราย 1 ส่วน + ดินร่วน 1 ส่วน ซึ่งถ้าเป็นดินใหม่ที่ไม่เคยปลูกพืชมาก่อนเลยจะดีมาก คลุกเคล้าให้เข้ากันแล้วตักรองพื้นแปลงไว้ให้มีความหนาประมาณ 10 เซนติเมตรรดน้ำพอชุ่ม เริ่มชำได้ทันที โดยแปลงกระบะชำรากต้องอยู่ในโรงเรือน แล้วติดหลอดไฟตูม แรงเทียน 100 วัตต์ ประมาณ 3-5 หลอดเพื่อกกไฟให้กับต้นอ่อน ส่วนการดูแลรักษารากชำเบญจมาศนั้นทำโดยเลือกเอายอดอ่อนของต้นเบญจมาศอายุประมาณ 7 วันตั้งแต่เริ่มเพาะ ไปทำการชำรากในแปลงที่เตรียมไว้ ความยาวของยอดเหมาะชำประมาณ 6-7 เซนติเมตร ซึ่งก่อนชำลงแปลงให้จุ่มรากต้นอ่อนในน้ำยาเร่งรากไม้ดอกก่อนแล้วจึงนำลงปักชำ ระยะห่างต้นและแถว 1-2 เซนติเมตร กดลึกประมาณ 2-3 เซนติเมตรไปเรื่อยๆจนสุดแปลง โดยแบ่งชำเป็นรุ่นๆ ต่อเนื่อง จากนั้นใช้แกลบดิบปกคลุมหน้าดินให้มิด เพื่อเป็นการเก็บรักษาความชื้นหน้าดินไว้ ช่วยให้หน้าดินไม่แห้ง และช่วยเร่งรากต้นอ่อนให้ออกรากดียิ่งขึ้น เปิดไฟเพื่อเป็นการคุมแสงให้กับต้นอ่อนด้วยทุกวันๆละ 8 ชั่วโมง โดยการให้น้ำนั้นต้องดูที่ความชื้นหน้าดินหากหน้าดินยังชื้นอยู่ก็ไม่ต้องให้น้ำ เฉลี่ยแล้วก็รดน้ำวันละ 1 ครั้งก็พอ หลังจากนั้นดูแลต่อเนื่องประมาณ 13 วัน แต่อย่าเกิน 15 วัน ต้องย้ายต้นอ่อนลงปลูกตามปกติต่อไป หากเกินอายุ 15 วันไปแล้วจะทำให้ดูแลยาก

การเตรียมแปลงปลูก ดอกเบญจมาศ ให้เตรียมดินแปลงขนาดกว้าง 1 เมตร ยาว 20 เมตร อยู่ภายในโรงเรือนที่เหมาะสมอากาศถ่ายเทสะดวก ตากดินไว้อย่างน้อย 7 วัน ขึงพลาสติกสำหรับปลูกดอกไม้ให้สุดแปลง โดยหาไม้ไผ่มาผูกยึดทุกระยะ 2 เมตร เพื่อเพิ่มความแข็งแรงของแปลงปลูก จากนั้นย้ายต้นอ่อนที่ชำครบอายุแล้วลงมาปลูกตามช่องตาข่ายที่ขึงไว้แล้วให้ครบทั่วทั้งแปลงแล้วดูแลรักษาต่อเนื่อง  และในส่วนการเก็บเกี่ยวเบญจมาศนั้นต้องตัดดอกให้ห่างโคนต้นประมาณ15-20 เซนติเมตร จากนั้นจึงไปปรับขนาดของก้านดอกตามความต้องการของตลาด แต่โดยรวมทั้งหมดขนาดของก้านต้องไม่ยาวเกิน 60 เซนติเมตร 

ด้วยความสวยและสดใสของดอกเบญจมาศทำให้มันกลายเป็นไม้ดอกที่ขายดีเป็นอันดับสองของโลกรองจากกุหลาบ

การดูแลรักษาเบญจมาศนั้นหลังปลูก 7 วัน ให้ใส่ปุ๋ยคอกประมาณ 30 กิโลกรัม/แปลง โรยตรงร่องระหว่างแถวของต้นดอกไม้ แล้วเริ่มให้ไฟวันละ 4 ชั่วโมง ตั้งแต่ 22.00 – 02.00 น. ต่อเนื่อง 25 วัน และเมื่อดอกเบญจมาศอายุ 15 วัน ให้พรวนดิน แล้วใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 25-7-7 ประมาณแปลงละ 0.5 กิโลกรัม เพื่อเร่งรากและใบ ต่อมาเมื่อดอกเบญจมาศอายุ 1 เดือน ให้ใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 25-7-7 อีกครั้ง ในอัตราเท่าเดิมคือ 0.5 กิโลกรัม/แปลง และเมื่อดอกเบญจมาศครบ 60 วัน ให้ใส่ปุ๋ยเคมีสูตร 8-24-24 อัตรา 1 กิโลกรัม/แปลง จากนั้นเริ่มตกแต่งตาดอก คือ เด็ดก้านดอกข้างลำต้นให้เหลือตรงปลาย 4-5 ดอก และเด็ดดอกตรงกลางด้วยเพราะดอกกลางจะบานก่อนเพื่อน หลังแต่งตาดอก 25 วัน ดอกไม้จะเริ่มแย้มและบานพร้อมกันทั้งหมดใน 30 วัน ก็จะสามารถทยอยเก็บดอกไม้เพื่อเริ่มจำหน่ายได้เรื่อยๆ แล้วแต่ความสมบูรณ์ของดอกแต่โดยรวมแล้วดอกเบญจมาศต้องมีอายุไม่ต่ำกว่า 103 วัน จะได้ดอกเบญจมาศที่สวย สมบูรณ์ และก้านตรง ตรงตามความต้องการของตลาด นอกจากนี้ตลอดช่วงเวลาที่ดอกเบญจมาศเจริญเติบโตให้เลื่อนตาข่ายขึ้นเสมอตามความสูงของดอกไม้ ให้รักษาระดับที่ใต้ก้านดอก 20-25 เซนติเมตร เพื่อจะได้ดอกเบญจมาศมีก้านตรง ยาว สวยเพื่อพร้อมขาย 

ในประเทศญี่ปุ่นก็มีงานเทศกาลดอกเบญจมาศด้วยเช่นกัน

และเนื่องจากเบญจมาศเป็นไม้ดอกที่เป็นที่ต้องการของตลาดเป็นอย่างมาก ดังนั้นมันจึงสามารถสร้างเม็ดเงินให้เกษตรกรได้มากมาย โดยมีเกษตรกรบางรายที่ปลูกเบญจมาศในพื้นที่แค่ 1 ไร่ 2 งาน แต่กลับสามารถสร้างรายได้ได้ถึงเดือนละเป็นแสน แถมยังมีพ่อค้าคนกลางมารับซื้อถึงสวน ซึ่งสร้างความสะดวกในการประกอบอาชีพและลดต้นทุนในการลงทุนไปได้อีกด้วย แล้วอย่างนี้จะไม่ให้เกษตรกรผู้ปลูกกลายเป็นเศรษฐีโดยไม่รู้ตัวได้อย่างไร